الفصل العاشر
بعد الفراق الكاتبة امانى السيد
المحتويات
لنفسها ان لو كان عوف فى وعيه كان مستحيل ياذيها
حفصه بصت لعوف بس انت ماوثقتش فيا بالشكل الكافي يا عوف اتهمتنى انى كنت بغير من شهد فاكر ومره تانيه شكيت انى...
عوف ابدا والله أبدا انا كنت هتجنن ازاى تعملى كده وكنت عمال احطلك اعذار ويوم مانزلت وشوفتك بتتجوزى وقتها كنت ھموت ممنش فيا عقل اصلا رغم اللى الدكتوره قالتهولى إلا انى كنت عايز اسمع منك وكنت هصدق اى حاجه هتقوليها حتى لو كانت كدب لكن جوازك حطمنى من جوايا يا حفصه
عوف وانتى يا حفصه مش عايزانى فى حياتك خلاص بطلتى تحبينى
حفصه مش عارفه يا عوف مش عارفه صعب انى انسى اللى حصلى كله وارجع اتعامل معاك تانى انا من جوايا حاجه مكسوره مش عارفه ازاى ممكن تتصلح في يوم مافيش حاجه اتكسرت ممكن ترجع تانى زى الأول
عوف وانا مش عايزك تدى انا عايزك تشوفى حقك وهو بيرجع جاسم اخدت منه كذا صفقه مهمه ولسه مش هسيبه وشهد هتشوفى بعينك ادينى اسبوعين بس اكون نقلت الولاد باسمى بس كل اللى مطلوب منك اننا نكتب الكتاب بتاريخ قديم عشان اقدر انقل الولاد باسمى وانا جهزت ورق عند محامى وكل حاجه جاهزه على امضتك بس
عوف حفصه فين السرعه دى احنا متاخرين جدا بس وعد منى هعملك حفله وفيها مفاجأة كبيرة عمرك ماتخيلتيها ولا هتتخيلها
انا عايزك تثقى فيا صدقينى عوف الطيب بتاع زمان اللى كان بيثق فى كل الناس مبقاش موجود اللى موجود دلوقتي عوف اللى مش عايز حاجه من الدنيا غيرك انتى وولاده
حفصه بس أنا مش عايزه اسيب العماره دى على الاقل دلوقتي
عوف خلاص هشوفلك شقه فيها تقعدى فيها واجبلك واحده تساعدك في شغل البيت
حفصه حاضر يا عوف خلينا رواك لما نشوف اخرتها
عوف مسك ايديها وباسها
اخرها خير يا حبيبتي خير ولم الشمل مره تانيه
اخد عوف حفصه وراحوا عند محامى
متابعة القراءة
